دم مزن گر همدمي مي‌بايدت
خسته شو گر مرهمي مي‌بايدت
تا در اثباتي تو بس نامحرمي
محو شو گر محرمي مي‌بايدت
همچو غواصان دم اندر سينه کش
گر چو دريا همدمي مي‌بايدت
از عبادت غم کشي و صد شفيع
پيشواي هر غمي مي‌بايدت
اشک لايق‌تر شفيع تو از آنک
هر عبادت را نمي مي‌بايدت
تنگدل ماندي، که دل يک قطره خونست
عالمي در عالمي مي‌بايدت
تا که اين يک قطره صد دريا شود
صبر صد عالم همي مي‌بايدت
هر دو عالم گر نباشد گو مباش
در حضور او دمي مي‌بايدت
در غم هر دم که نبود در حضور
تا قيامت ماتمي مي‌بايدت
در حضورش عهد کردي اي فريد
عهد خود مستحکمي مي‌بايدت